ถ่ายในปี 1918 |
João Teixeira Guimarães (2 Nov 1883-16 Oct1947) เรารู้จักกันในชื่อของ João Pernambuco Pernambucoคงเป็นฉายาที่ห้อยท้ายเหมือนมาจากถิ่นที่มา เป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งรูปแบบการเล่นกีต้าร์ สไตล์ Brasilian Choro เขาเป็นนักประพันธ์และนักเล่นกีต้าร์และวิโอล่า ( Viola ) ที่ได้รับความนิยมในบราซิล
เกิดที่ Jatoba เป็นเมืองในรัฐ Pernambuco ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศบลาซิล เกิดในครอบครัวใหญ่มีพี่น้องถึง 19 คน หลังจากพ่อเขาเสียชีวิตในปี 1891 แม่แต่งงานใหม่ และย้ายครอบครัวไปยังครอบครัวของ Recife Pernambuco เริ่มหัดเล่น viola และ กีต้าร์ โดยฟังจากนักร้องและนักกีต้าร์ในท้องถิ่นและ ในช่วงนั้น
คาดว่าPernambuco เริ่มเล่นกีต้าร์ในงานเลี้ยงต่างๆเพื่่อหาเงินแล้ว
ปี 1902 Pernambuco ได้เดินทางไปยัง ริโอเดอจาเนโร ( Rio de Janeiro ) โดยได้อาศัยกับน้องสาว เพื่อมองหาอนาคต ช่วงแรกเขาทำงานเป็นช่างตีเหล็กสำหรับทำเกือกม้าเ และงานเล็กๆน้อยๆ แม้ว่าPernambucoจะอ่านหนังสือไม่ได้แต่เขาเริ่มเขียนเพลง อย่างต่อเนื่อง ซึ่งผมคิดว่าอาจเป็นวีธีการเขียนและบันทึกเพลงตามความเข้าใจของเขาเอง งานสายดนตรีทำให้เขารู้จักนักดนตรีดีๆ เช่น Catulo da Paixão Cearense , Pixinguinha ซึ่งเป็นการต่อยอดสายอาชีพในอนาคต
วงOs Oito Batutas เซาเปาโล ตุลาคม 1919 |
วง Os Oito Batutas ประมาณ 1920 Pernambuco คือคนที่นั่งตรงกลาง |
ถ่ายเมื่อ 1926 |
เขาได้ร่วมงานกับวง Pixinguinha's Os Oito Batutas และ Os Turunas Pernambucanos กับ นาย Donga และPixinguinha หลังจากนั้นได้เดินทางไปแสดงตามที่ต่างๆในบลาซิล โดยนายArnaldo Guinle ( เป็นนักเก็บสะสมเพลงฟื้นบ้าน )
หลังจากนั้นเขาได้มาเป็นครูสอนกีต้าร์ที่ Cavaquinho de Ouro ในเมือง Rio จุดนัดพบสำหรับนักดนตรี Choroและศิลปินอื่น ๆ ที่มีชื่อเสียง ที่นี้ทำให้เขาพบกับ Augustin Barrios ( ฺBarrios มาตั้งแต่ปี1915- 1919 ) ช่วงนั้นเขาได้เริ่มเข้าสังคมชั้นสูง สังเกตจากการแต่งกายเริ่มมีการพัฒนามาเป็นลำดับ
รูปในปี 1919 ในบราซิล Pernambuco,Agustín และQuincas Laranjeiras |
Pernambuco ประสพความสำเร็จในการแสดงในเวลานั้นเป็นอย่างมากการเล่น กีต้าร์/ วีโอล่า แต่ในสมัยนั้นก็ยังถือเป็นความบันเทิงของกลุ่มคนที่ใช้แรงงานและ คนระดับล่าง ส่วนสังคมที่มีฐานะมักจะนิยมให้ลูกหลานเรียนเปียโนหรือไวโอลินแทน ประสพความสำเร็จในการแสดงในเวลานั้นเป็นอย่างมากการเล่น กีต้าร์/ วีโอล่า แต่ในสมัยนั้นก็ยังถือเป็นความบันเทิงของกลุ่มคนที่ใช้แรงงานและ คนระดับล่าง ส่วนสังคมที่มีฐานะมักจะนิยมให้ลูกหลานเรียนเปียโนหรือไวโอลินแทน
João Pernambuco ( คนที่ถือขวด ) ถ่ายกับหมู่เพื่อน ในปี 1924 |
Casa Angrense (Rio de Janeiro) ปี 1929 |
João Pernambuco (ยืนขวาสุด) |
จากภาพ João Pernambuco กับเจ้าหน้าที่ของ "ผู้อำนวยการดนตรีและศิลปะการศึกษา"
กำกับการแสดงโดย Heitor Villa-Lobos (นั่งกลาง) ที่ริโอเดอจาเนโรราว 1940 , ปัญหาเรื่องการขโมยทรัพย์สินทางปัญญามีมาทุกยุคทุกสมัยโดยเฉพาะ ผลงานการประพันธ์เพลง , เนื่องจากการไม่รู็หนังสือของ Pernambuco ทำให้เขาเจอปัญหานี้บ่อยๆ โลบอส ( Villa-Lobos ) ได้เสนอตัวช่วยจดทะเบียนเพลงและบันทึก Noteเพลงที่เขาได้ประพันธ์
João Pernambuco กับครอบครัว ใน Teresopolis 1941 |
João Pernambuco กับครอบครัวของเขา José, Valério e Jandyr. São João de Meriti, 1944 |
นอกจากนี้ในยุคนั้นเขายังได้ออกวิทยุและ การบันทึกเสียง โดยได้ร่วมกับนักกีต้าร์ที่ชือ Zezinho (ภายหลังรู้จักในชื่อของZé Carioca) เขาได้บันทึกเพลงที่เขาประพันธ์จำนวนมาก ในค่าย Columbia ในปี1929-30 จึงเสดงได้ว่าในยุคหลังเขาเริ่มมีชื่อเสียงและความนิยมพอสมควร ผลงานที่นักกีต้าร์คลาสสิครู้จักกันดีและชอบนำมาเล่นคือ Sons de Carrilhoes ( Sound of Bells ) แต่ยังมีผลงานอื่นๆ ที่Pernambucoได้เขียนไว้ยกตัวอย่างเช่น
MagoadoGraúna
Sonho de Magia
Interrogando feat
Luar Do Sertao feat
Rosa Carioca feat